ساعت هوشمند Amazfit Bip با عمر باتری ۴۵ روز معرفی شد

شرکت Amazfit ادعا دارد که ساعت هوشمند جدیدش می‌تواند با یک بار شارژ، ۴۵ روز روشن بماند؛ در‌حالی‌که از باتری نه‌چندان قدرتمند ۱۹۰ میلی‌آمپر ساعتی بهره می‌برد.

از زمان عرضه اولین دستبند پایش سلامت Amazfit، یک سال و نیم می‌گذرد. این برند در این بازه زمانی، چند نوع ساعت‌ هوشمند  متفاوت نیز عرضه کرده است. حال شاهد معرفی اولین محصول با صفحه نمایش مربعی از سوی این سازنده هستیم که Amazfit Bip نام گرفته است. در نگاه اول شباهت بسیاری میان طراحی این محصول و اپل واچ دیده می‌شود. اما در حقیقت این محصول، تنها یک تقلید از ساعت هوشمند اپل نیست و ویژگی‌های منحصربه‌فردی در آن تعبیه شده است.

چهارمین ساعت هوشمند شرکت Amazfit، در کنار صفحه نمایش مربعی شکل، مجهز به باتری با امکان شارژدهی بیش از یک ماه است. در حقیقت طبق گفته سازنده، این ساعت می‌تواند با یک بار شارژ، تا حدود ۴۵ روز روشن بماند. ویژگی‌های دیگری نیز باعث شده است که این دستگاه تنها یک دستبند پایش سلامت مجهز به ساعت نباشد و بتوان لقب هوشمند را به آن اعطا کرد. از جمله قابلیت‌های بارز آن می‌توان به صفحه نمایش لمسی ۱.۲۸ اینچی همیشه روشن با پوشش محافظ گوریلا گلس ۳، GPS به همراه مسیریابی GLONASS، سنسور ضربان قلب اپتیکال، شتاب‌سنج در سه محور برای کنترل حرکت‌ها و پایشگر خواب و ورزش اشاره کرد. این محصول توانسته است گواهی IP68 نیز کسب کند و می‌تواند تا ۳۰ دقیقه بدون آسیب‌دیدگی در آب قرار گیرد. یک قطب‌نما و فشارسنج نیز برای تعیین جهت و نشان‌دادن تغییرات ارتفاع در آن تعبیه شده است. با وجود ادعای شارژدهی بسیار طولانی‌مدت از سوی سازنده، شاهد استفاده از یک باتری ۱۹۰ میلی‌آمپر ساعتی در این محصول هستیم که موجب شده است وزن آن تنها ۳۱ گرم باشد.

ساعت Bip از بند استاندارد ۲۰ میلی‌متری بهره می‌برد که به‌راحتی امکان تعویض آن برای استفاده‌های ورزشی یا رسمی‌تر وجود دارد. اپلیکیشن Mi Fit امکان جمع‌آوری داده‌های جانبی از ساعت و شخصی‌سازی محیط کاربری را برای دارندگان این محصول فراهم می‌کند. اطلاعات مربوط به پایشگر خواب و سایر سنسورهای محصول نیز از طریق این اپلیکیشن قابل مشاهده است. در حال حاضر امکان خرید رنگ مشکی عقیق از طریق وب‌سایت سازنده با قیمت ۹۹ دلار وجود دارد. سه رنگ دیگر قرمز، سبز و سفید نیز برای پیش‌خرید در دسترس هستند. این ساعت هوشمند از هر دو سیستم عامل اندروید و iOS پشتیبانی می‌کند.

همه چیز درباره‌ی تست تصادف در خودروهای مدرن

با پیشرفت فناوری و سیستم‌های مدرن، سازمان‌های مهم رده‌بندی ایمنی خودروها، آزمایش‌های تصادف را سختگیرانه‌تر اجرا می‌کنند. در این مطلب به بررسی جدیدترین تست‌های NHTSA و IIHS می‌‌پردازیم.

با پیشرفت فناوری و سیستم‌های مدرن، سازمان‌های مهم رده‌بندی ایمنی خودروها، آزمایش‌های تصادف را سختگیرانه‌تر اجرا می‌کنند. در این مطلب به بررسی جدیدترین تست‌های NHTSA و IIHS می‌‌پردازیم.

با اینکه خودروهای مدرن امروز در مقایسه با دهه‌های گذشته بسیار ایمن‌تر شده‌اند، ولی حتی در کشورهای پیشرفته‌ای مانند آمریکا، تصادف خودروها عامل اصلی صدمات ناخواسته و مرگ‌ومیر جاده‌ای است. جای تعجب نیست که ایمنی خودروها، اهمیت زیادی برای خریداران دارد. از طرفی شرکت‌های خودروسازی دنیا با تبلیغ عملکرد خوب محصولات خود در آزمایش‌های تصادف سازمان ایمنی ترافیک بزرگراه‌های ملی آمریکا (NHTSA) و مؤسسه‌ی بیمه و ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS)، نقش مهمی در پررنگ کردن موضوع ایمنی خودروها دارند.

وب‌سایت‌های رسمی NHTSA و IIHS، نتایج تمام آزمایش‌های جدید و قدیم را در اختیار عموم قرار می‌دهند. جالب است بدانید، بسیاری از خودروهای مدرن به قدری در سری آزمایش‌های تصادف این دو سازمان خوب عمل کردند که کارشناسان، مجبور به ایجاد آزمایش‌های پیچیده‌تر و سخت‌گیرانه‌تر شده‌اند. به عنوان مثال بیشتر خودروهای جدید در سری تست‌های IIHS عملکرد عالی داشتند؛ کارشناسان این مؤسسه با اضافه کردن بخش فناوری جلوگیری از تصادف و عملکرد هوشمند چراغ‌های جلو، رده‌بندی جدیدی به نام بسیار ایمن (+Top Safety Pick) ایجاد کردند تا تمام خودروها به عنوان ایمن در نظر گرفته نشوند.

در ادامه آزمایش‌های تصادف NHTSA و IIHS و روند انتخاب خودروهای بسیار ایمن توسط کارشناسان این دو سازمان را بررسی می‌کنیم.

ایمنی ۵ ستاره‌ی NHTSA

کارشناسان NHTSA (سازمان دولتی فدرال) هر ساله ایمنی تعدادی خودرو را در مکان‌های مشخص در آزمایش‌های برخورد از جلو و پهلو و وضعیت استحکام بدنه در غلت خوردن بررسی و بر اساس نتایج، آن‌ها را در سیستم ۵ ستاره‌ی ایمنی طبقه‌بندی می‌کنند. آزمایش‌های برخورد از جلو، به‌منظور شبیه‌سازی تصادف شاخ‌به‌شاخ با سرعت ۵۶ کیلومتر بر ساعت انجام می‌شود. در این تست، آدمک‌های آزمایش تصادف به‌وسیله‌ی کمربند ایمنی استاندارد سه نقطه‌ای در صندلی جای گرفته‌اند که فشار وارد شده بر قفسه‌ی سینه، سر، گردن و پاها اندازه‌گیری می‌شود.

آزمایش برخورد به پهلوی NHTSA به‌منظور شبیه‌سازی تصادف در تقاطع‌ها با سرعت ۶۲ کیلومتر بر ساعت انجام می‌شود. در این تست، فشار وارد شده بر سر، قفسه‌ی سینه، شکم و لگن راننده‌ی مرد‌ با جثه‌ی متوسط و سرنشین زن با جثه‌ی کوچک در صندلی پشت راننده اندازه‌گیری می‌شود. آزمایش دیگر برخورد جانب (از طرف راننده) خودرو به تیر چراغ برق است. در این تست فشار وارد شده به سر، قفسه‌ی سینه، بخش پایینی ستون فقرات، شکم و لگن راننده‌ی زن با جثه‌ی کوچک اندازه‌گیری می‌شود.

آزمایش بعدی NHTSA به‌منظور اندازه‌گیری احتمال چپ شدگی و غلت خوردن است. معمولاً به دلیل مرکز ثقل بالا، احتمال چپ شدگی کامیون‌ها، وانت پیکاپ‌ها و شاسی‌بلندها بیشتر از خودروهای سدان و کوپه است. بر اساس داده‌های NHTSA، هیچ یک از خودروهای کلاس وانت پیکاپ و شاسی‌بلند در این بخش بیشتر از ۴ ستاره ایمنی دریافت نکرده‌اند.

مجموعه آزمایش‌های تصادف IIHS

برخلاف NHTSA، مؤسسه‌ی IIHS مستقل و غیرانتفایی بوده و دفتر آن در ایالت ویرجینیا واقع شده است. رده‌بندی ایمنی این مؤسسه نیز متفاوت است و عملکرد هر خودرو در آزمایش‌های مختلف در قالب «خوب»، «قابل قبول»، «نسبتاً ضعیف» و «ضعیف» تعریف می‌شود.

کارشناسان IIHS برای بررسی ایمنی بخش جلوی خودرو، چندین آزمایش تصادف از روبرو اجرا می‌کنند. به عنوان مثال در برخورد از جلو ملایم، تصادف ۴۰ درصد از بخش جلوی طرف راننده با سرعت ۶۴ کیلومتر بر ساعت شبیه‌سازی می‌شود. علاوه بر این تست‌های مختلف برخورد بخش کمی از جلوی خودرو (طرف راننده یا سرنشین) نیز انجام می‌شود. مثلاً تست برخورد ۲۵ درصد جلوی خودرو  (طرف راننده یا سرنشین) با جسم سنگین ۱.۵ متری با سرعت ۶۴ کیلومتر بر ساعت انجام می‌شود.

این مجموعه آزمایش‌ها برای بررسی ایمنی جلوی خودرو در برخورد با یک خودرو دیگر یا اجسام مختلف مانند درخت یا تیر چراغ برق در نظر گرفته شده است. در این برخوردها فشار زیادی به چرخ‌های جلو، سیستم تعلیق و بخشی ازبدنه که موتور را از کابین جدا می‌کند، و به دنبال آن صدمات جدی (لزوماً کشنده نیست) به پاهای سرنشینان جلو وارد می‌شود.

مجموعه آزمایش‌های برخورد به پهلوی IIHS در بخش سرعت، جسمی که نیروی برخورد را ایجاد می‌کند و آدمک‌های آزمایش با تست‌های NHTSA متفاوت است. در آزمایش برخورد IIHS، جسم سنگین و مقاوم به جلوی یک وانت یا شاسی‌بلند که با سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کند، نصب شده است. بر اساس داده‌های موجود، این نوع برخورد فشار شدیدتری به خودرو وارد می‌کند. در تست‌های NHTSA، جسم سنگین با دستگاه متصل است نه خودروی در حال حرکت. آدمک‌های آزمایش تصادف در صندلی راننده و صندلی پشت آن (سرنشین زن جثه کوچک یا کودک ۱۲ ساله) قرار داده شده‌اند.

---

---

در این آزمایش‌ها، فشار و مقاومت خودرو و آسیب‌های وارده بر سر و گردن اندازه‌گیری می‌شود. علاوه بر این کارشناسان IIHS، با برخورد به عقب خودرو در با سرعت ۳۲ کیلومتر بر ساعت، عملکرد پشت‌سری‌های صندلی‌ها و مقاومت سپر عقب را هم اندازه‌گیری می‌کنند.

آزمایش‌های جدید سیستم‌های کمکی و مدرن خودروها

اخیراً کارشناسان IIHS، عملکرد سیستم‌های جدید جلوگیری از تصادف مانند ترمز اضطراری خودکار را هم بررسی می‌کنند. خودروهایی که موفق به کسب درجه‌ی «عالی» می‌شوند، در تست جلوگیری از تصادف در سرعت‌های ۲۰ و ۴۰ کیلومتر بر ساعت موفق عمل کرده‌اند. برای دریافت درجه‌ی «خیلی خوب»، خودرو باید به سیستم ترمز اضطراری خودکار مجهز باشد و در این دو تست، حداقل ۸ کیلومتر بر ساعت کاهش سرعت داشته باشد.

جدیدترین آزمایش IIHS، بررسی عملکرد چراغ‌های جلو است. بر اساس داده‌های این مؤسسه، نیمی از تصادفات در تاریکی و بیش از یک چهارم آن‌ها در جاده‌های بدون روشنایی اتفاق می‌افتد. علمکرد نورپایین و نوربالای چراغ‌ها در مسیر مستقیم و پیچ‌های تند و ملایم بررسی می‌شود. خودروهایی که در آزمایش‌های برخورد از جلو، پهلو، وضعیت استحکام سقف و پشت سری صندلی‌ها نمره‌ی «خوب»، در آزمایش جلوگیری از تصادف روبرو نمره‌ی «خیلی خوب» یا «عالی» و در بخش عملکرد چراغ‌های جلو نمره‌ی «قابل قبول» می‌گیرند، در کلاس «ایمن» (Top Safety Pick) طبقه‌بندی می‌شوند. کلاس «ایمن پلاس» (Top Safety Pick+) مختص خودروهایی است که علاوه بر موارد ذکر شده، در بخش عملکرد چراغ‌های جلو نمره‌ی «خوب» می‌گیرند. تعداد خودروهای مدل ۲۰۱۸ که در این کلاس رده‌بندی شده‌اند، بسیار کم است.

خودروهای زیاد، مؤسسه‌های کم تعداد و محدودیت‌ها

بدون شک برای خرید خودرو، توجه داشتن به امتیاز‌های ایمنی هر مدل در آزمایش‌های تصادف سازمان‌های جهانی امری لازم و منطقی است؛ اما نباید فقط این سازمان‌ها را ملاک قرار داد.

برای مثال، به دلیل هزینه‌های بالا، تمام مدل‌های تولیدی شرکت‌های مختلف در این آزمایش‌ها رده‎بندی نمی‌شوند و معمولاً فقط مدل‌های پرفروش یک برند در نظر گرفته می‌شوند؛ یعنی حداقل ۲۰ درصد محصولات یک شرکت، شامل مدل‌های اسپرت و لوکس اصلاً در این آزمایش‌ها قرار نخواهند داشت. علاوه بر این مدل‌های جدید یک خودرو هر ساله قدری طول می‌کشد تا تست شوند و معمولاً قبل از آزمایش ایمنی، مدل جدید به بازار عرضه شده است. علاوه بر این، مدل‎های هر سال یک خودرو، فقط در صورت ایجاد به‌روزرسانی عمده دوباره آزمایش می‌شوند. در واقع برخی از خودروهایی که امروز در فهرست‌های ایمنی منتشر می‌شوند، ممکن است مدل ۲ سال پیش باشند.

از سوی دیگر باید توجه داشت که آزمایش‌های برخورد از جلو، فقط در خودروهایی که در این قسمت وزن و ابعاد مشخصی دارند ( حدود ۱۱۰ کیلوگرم) کاربرد دارد. بر اساس قوانین فیزیک، تقریباً خودروهای دیگر عملکرد برابر دارند؛ در واقع سرنشینان خودروهای بزرگ‌تر و سنگین‌تر در مقایسه با خودروهای کوچک‌تر و سبک‌تر، ایمنی بهتری در این بخش خواهند داشت. برعکس رده‌بند‌ی‌های برخورد از پهلو در بین تمام خودروها بدون توجه به وزن و ابعاد، قابل مقایسه است.

باید توجه داشت که احتمال ناهماهنگی بین نتایج آزمایش‌های ایمنی و داده‌های مؤسسه‌های بیمه وجود دارد. چرا که داده‌های شرکت‌های بیمه، بر اساس آمار واقعی از سوابق صدمات و مرگ‌ومیر در کنار عامل‌های مهمی چون رفتار راننده جمع‌آوری شده است؛ به عنوان مثال، رفتار راننده‌های مینی ون، در مقایسه با راننده‌های خودروهای اسپرت، ایمن‌تر است.

مورد مهم دیگر رده‌بندی ایمنی نسخه‌های مختلف یک مدل است. اگر یک مدل خودرو در کلاس «ایمن پلاس» مؤسسه‌ی IIHS قرار دارد، این مورد به این معنی نیست که تمام نسخه‌های آن مدل، از مدل پایه تا فول آپشن در این کلاس قرار می‌گیرند. مثلاً سیستم ترمز اضطراری خودکار یا چراغ‌های جلوی بهینه شده، در بیشتر مدل‌های تولیدی تویوتا استاندارد است، اما این سیستم در خودروهای برندهای دیگر معمولاً در قالب پکیج آپشن ارائه می‌شود یا در تیپ‌های گران‌قیمت‌تر وجود دارد.

کلام آخر

همیشه داشتن اطلاعات بیشتر، بهتر است. درهر صورت اگر قصد خودروی جدید یا دست دوم دارید، در صورت امکان نتایج آزمایش‌های تصادف آن را توسط سازمان‌های مختلف بررسی کنید. بیشتر کارشناسان توصیه می‌کنند خودروی با ابعاد بزرگ‌تر خریداری کنید؛ معمولا این خودروها با ویژگی‌ها وسیستم‌های کمکی و ایمنی بیشتری همراه هستند.

در پایان این مطلب، توصیه می‌کنیم که فارغ از ایمنی خودرو، همیشه از بسته بودن کمربندهای سرنشینان مطمئن شوید. به‌خصوص به وضعیت نشستن کودکان در خودرو و مناسب بودن صندلی و کمربند آن‌ها توجه ویژه داشته باشید. همیشه احتیاط را در رانندگی شرط اول بدانید و فراموش نکنید که شما در جاده تنها نیستید.

بهترین فناوری های کمکی و ایمنی خودرو برای سالمندان

خودروهای مدرن با داشتن سیستم‌های کمک راننده و ایمنی جدید، رانندگی را برای سالمندان و افراد کم توان جسمی راحت‌تر کردند.

با پیشرفت بیشتر در توسعه‌ی فناوری خودران و ظهور خودروهای خودران در آینده‌ای نزدیک، رانندگی برای افرادی که به واسطه‌ی سن بالا یا مشکلات دیگر، ناتوانی جسمی دارند راحت‌تر خواهد شد.بر اساس داده‌های موجود، ۷۰ درصد رانندگان سالمند ۶۵ سال و بالاتر آمریکا با مشکلاتی مانند آرتروز تا کاهش حدت بینایی دست و پنجه نرم می‌کنند که بر عملکرد کلی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. احتمال مرگ سالمندان در تصادفات رانندگی، تقریباً دوبرابر افراد با محدود‌ی سنی ۵۵ تا ۶۴ سال است؛ این احتمال برای سالمندان بالای ۸۵ سال تا چهار برابر افزایش می‌یابد. به‌نظر نمی‌رسد که برای این گروه سنی، خودروهای خودران به موقع از راه برسند.

با این‌حال شرکت‌های خودروسازی، با وجود محدودیت‌های وجود، تلاش می‌کنند با افزودن قابلیت‌ها و سیستم‌های کمکی و ایمنی بیشتر در مدل‌های تولیدی مدرن، رانندگی را برای سالمندان آسان‌تر کنند. از سیستم‌های ساده‌ی مانند گرمکن صندلی و آینه‌های کم‌کننده‌ی تابش نور تا سیستم‌های پیشرفته و جدید جلوگیری از تصادف، همه نتیجه‌ی تلاش تیم‌های مهندسی شرکت‌های مختلف برای ایجاد رانندگی ایمن و راحت‌تر است.

اگر سالمند هستید یا به‌دنبال خرید خودروی مناسب جهت استفاده‌ی والدین سالمند خود هستید، فارغ از مدل خودرو، بودجه و علاقه‌ی شخصی، توصیه می‌شود به فهرست سیستم‌های کمکی و ایمنی هر خودرو نگاه ویژه‌ای داشته باشید. در ادامه ۱۴ مورد از بهترین سیستم‌های کمکی و ایمنی در خودروهای مدرن که رانندگی برای سالمندان را راحت‌تر می‌کنند، معرفی می‌کنیم.

ترمز اضطراری خودکار

رانندگانی که با مشکلات بینایی یا سرعت پایین عکس‌العمل مواجه هستند، بیشترین استفاده را از این سیستم خواهند برد. بدون شک ترمز اضطراری خودکار، به دلیل کاربرد بالای آن برای تمام رانندگان، مهم‌ترین سیستم موجود در این فهرست است. این سیستم در برخی از خودروها فقط با هشدار دادن وجود خودرو یا مانع در جلو، ترمزگیری را به راننده یادآوری می‌کند؛ توصیه می‌شود مدل‌هایی که به‌طور خودکار عمل ترمزگیری را انجام می‌دهند انتخاب کنید.

البته باید در نظر داشت که بیشتر سیستم‌های ترمز اضطراری خودکار، برای توقف خودرو در سرعت‌های بالا طراحی شده‌اند. برخی مدل‌ها در سرعت شهری نیز عمل می‌کنند؛ معمولاً این خودروها به سیستم هشداردهنده‌ی ترافیک پشت خودرو و همچنین قابلیت تشخیص عابرپیاده و دوچرخه سوار هم مجهز هستند.

سیستم هشدار دهنده‌ی انحراف از مسیر و نقطه‌ی کور

در سیستم هشداره دهنده‌ی نقطه‌ی کور، سنسورها و دوربین‌های کار گذاشته در بدنه با بررسی اطراف خودرو، وجود خودروهای دیگر در نقاط کور راننده را اعلام می‌کنند؛ چشم الکترونیکی موجود در سیستم هشدار دهنده‌ی انحراف از مسیر، با تشخیص خطوط جاده در هنگام انحراف و قطع خطوط، به راننده هشدار می‌دهد.

سیستم‌های موجود در برخی خودروها قابلیت تشخیص انحراف را در کنار تنظیم خودکار ترمز و فرمان در اختیار دارند. در صورت تغییر مسیر خطرناک فرمان و ترمز به‌طور خودکار خودرو را به مسیر اصلی بازمی‌گردانند.

کروز کنترل هوشمند (انطباقی)

کروز کنترل هوشمند با بررسی سرعت و فاصله‌ی خودروی جلو، در صورت نیاز سرعت را به‌طور خودکار کم یا زیاد می‌کند. معمولاً برخی خودروها در قالب آپشن به کروز کنترل هوشمند با قابلیت توقف و حرکت کامل در ترافیک مجهز هستند.

چراغ‌های جلوی هوشمند

سیستم چراغ‌های هوشمند با پیچیدن فرمان و تغییر مسیر خودرو به‌طور خودکار در تابش نور تغییر زاویه ایجاد می‌کند تا مسیر روبرو و پیچیدن در شب راحت‌تر باشد. این سیستم در برخی خودروها قابلیت تغییر خودکار بین نور پایین و نور بالا را هم دارد.

آینه‌های هوشمند

نور چراغ خودروها در شب برای برخی رانندگان بسیار آزاردهنده است. آینه‌های هوشمند با قابلیت ضعیف کردن انعکاس نور، این مشکل رانندگان را برطرف کرده‌اند.

آفتاب‌گیر

آفتاب‌گیر جلو یکی از ساده‌ترین ابزارهایی است که با جلوگیری از تابش مستقیم نور آفتاب، رانندگی را ساده‌تر و راحت‌تر می‌کند.

رهیاب ماهواره‌ای

این سیستم برای رانندگی در مکان‌های ناآشنا یا برای افرادی که در خواندن تابلوهای مسیرهای خیابانی مشکل دارند، بسیار سودمند است. خودروهایی که با نمایشگر بزرگ‌تر و نحوه‌ی ورود آدرس راحت‌تر همراه هستند، گزینه‌ی مناسب‌تری خواهند بود. بیشتر خودروها قابلیت فرامین صوتی به انگلیسی یا دیگر زبان‌های رایج دنیا را دارند که البته بدون مشکل هم نیستند.

پارک خودکار

رانندگانی که بالاتنه‌ی کوتاه دارند یا قادر به چرخاندن این قسمت از بدن نیستند، می‌توانند از سیستم پارک خودکار استفاده کنند. چندین شرکت مختلف سیستم پارک خودکار با قابلیت فرمان‌دهی ارائه می‌دهند که در پارک‌ کردن دوبل تاحدودی مفید است. راننده در این سیستم فقط با کنترل پدال ترمز و جعبه‌دنده سروکار دارد.

دوربین‌ها و سنسورهای پارک

دوربین دید به عقب در بیشتر خودروهای مدرن به‌صورت استاندارد ارائه می‌شود. به دلیل اهمیت بالای این سیستم در پارک کردن برای تمام رانندگان، نصب نوع افترمارکت آن هم توصیه می‌شود. حتماً از بزرگ بودن نمایشگر خودرو و عملکرد دوربین در هنگام تابش مستقیم نور آفتاب مطمئن شوید.

علاوه بر دوربین، برخی خودروها به سنسورهای هشدار دهنده‌ی فاصله خودرو تا موانع نیز مجهز هستند. خودروهای گران‌قیمت‌تر سیستم دوربین ۳۶۰ درجه در اختیار دارند که شاید کار کردن با آن برای سالمندان گیج‌کننده باشد.

قابلیت تنظیم فرمان

تنظیم فرمان و قرار دادن آن در وضعیت مناسب، برای تمام رانندگان مهم است. یکی از ابتدایی‌ترین موارد در رانندگی، وضعیت نشستن و به‌دست گرفتن مناسب فرمان است.

پنل فرمان دیجیتال

رانندگانی که با مشکلات بینایی مواجه هستند، معمولاً در مقایسه با سرعت‌سنج‌های آنالوگ و انواع عقربه، با پنل دیجیتال راحت‌تر رانندگی می‌کنند. برخی خودروهای مدرن به ویژگی HUD مجهز هستند که سرعت خودرو و برخی مشخصات فنی دیگر روی شیشه و جلوی دید راننده منعکس می‌شود.

گرمکن فرمان

رانندگانی که از دردهای آرتروز و سفتی در دست و انگشتان رنج می‌برند، از گرمکن فرمان استقبال می‌کنند. با این وجود این سیستم برای رانندگی در زمستان هم عامل مهمی محسوب می‌شود.

گرمکن صندلی

افرادی که در مناطق با آب‌و‌هوای سرد و کوهستانی زندگی می‌کنند یا افرادی که با مشکلات مفصلی و کمر درد روبرو هستند، وجود صندلی‌های گرم‌شونده را در نظر داشته باشند. برخی خودروهای گران‌قیمت به سیستم ماساژ صندلی هم مجهز هستند.

سیستم ورود و استارت بدون کلید

ورود و استارت بدون کلید برای رانندگانی که با مشکلات حرکتی یا آرتروز دست و انگشتان مواجه هستند، عامل مهمی محسوب می‌شود. در این سیستم با قرار دادن سوئیچ در جایگاه خاص و فشردن کلید استارت/استاپ خودرو روشن می‌شود. علاوه بر این برخی خودرو‌ها به سیستم درب صندوق عقب برقی بدون کلید هم همراه هستند. در این سیستم‌ها با قرار دادن پا در قسمت مشخصی از زیر سپر عقب یا صرفاً  با داشتن کلید و قرار گرفتن در فاصله‌ی مشخص، در صندوق عقب باز و بسته می‌شود.

شیا‌ئومی تلویزیون جدید ۵۰ اینچی 4K خود را با نام Mi TV 4A معرفی کرد

شیا‌ئومی اخیرا تلویزیون جدید ۵۰ اینچی خود را با نام Mi TV 4A معرفی کرده است. این محصول جدید شیائومی در کنار قیمت ۳۷۲ دلاری به‌منظور تکامل انواع تلویزیون‌های سری پیشین Mi TV 4A طراحی شده است.

شیائومی با معرفی یک مدل تلویزیون جدید ۵۰ اینچی با برند Mi TV 4A در حال توسعه‌ی مدل‌های موجود تلویزیون‌های هوشمند خود است، این مدل جدید تنوع این نوع از تلویزیون‌های شیائومی را به عدد ۶ می‌رساند که در ابعاد ۳۲ تا ۶۵ اینچی موجود هستند. آخرین مدل ۵۰ اینچی معرفی شده توسط Xiaomi از همان طراحی پیشین سری تلویزیون‌های Mi TV 4A بهره می‌برد که حدود یک سال پیش عرضه شده‌اند. ویژگی‌های هوشمند تلویزیون جدید شیائومی نیز همانند سری ‌پیشین خود است که حالا توسط فناوری تشخیص صدا کامل‌تر از قبل شده است. این محصول برای یک دوره‌ی کوتاه مدت که از ۱۹ ژانویه آغاز می‌شود قابل پیش‌خرید است و بلافاصله چهار روز بعد از آن در تاریخ ۲۳ ژانویه در چین عرضه خواهد شد.

تلویزیون ۵۰ اینچی Mi TV 4A از صفحه‌نمایش با رزولوشن (4K UHD (۲۱۶۰×۳۸۴۰ و نرخ بازیابی ۶۰ هرتز بهره می‌برد. پنل این محصول از استانداردهای +HDR10 و (HLG (Hybrid Log-Gamma پشتیبانی می‌کند، به طور کلی این تلویزیون به یک پردازنده‌ی چهار هسته‌ای ۶۴ بیتی Amlogic L962 با سرعت ۱.۵ گیگاهرتز به‌همراه چیپ گرافیکی ARM Mali 450 و ۲ گیگابایت رم مجهز است. همچنین این محصول از بلندگوهای استریو با صدای دالبی و پشتیبانی از DTS-HD بهره می‌برد، این در حالی است که این دستگاه قابلیت‌های تشخیص صدا به منظور کنترل تلویزیون از طریق ریموت کنترل را نیز ارائه می‌دهد. بدیهی است که ریموت کنترل این محصول علاوه بر جستجو در محتوای مورد نظر، برای کنترل دیگر ابزارهای هوشمند شیائومی که شبکه‌ی یکسانی را با تلویزیون این شرکت به اشتراک می‌گذارند نیز استفاده می‌شود. همچنین با اتصال از طریق بلوتوث نسخه‌ 4.2LE کاربران قادر خواهند بود تا از طریق انواع دیگر لوزام جانبی نظیر موس و کیبورد به تلویزیون خود متصل شوند و از امکانات هوشمند آن مانند وب‌گردی به بهترین نحو ممکن منتفع شوند. از جمله امکانات و قابلیت‌های ارزشمند دیگر این تلویزیون می‌توان به حافظه‌ی داخلی ۸ گیگابایتی از نوع eMMC5، دو پورت USB، سه پورت HDMI، پورت اتصال اترنت، یک ورودی AV و یک خروجی صدای S/PDIF اشاره کرد.

اگر چه ممکن است شرکت شیائومی به شدت در میان کاربران سیستم‌عامل اندروید به واسطه‌ی گوشی‌های هوشمند خود شناخته شده باشد؛ اما نقش این غول فناوری چینی را در توسعه‌ی تعداد وسیعی از محصولات الکترونیکی مصرفی، همچنین هوش مصنوعی و ابزار واقعیت مجازی نباید نادیده گرفت. عرضه‌ی یک تلویزیون جدید جای تعجب ندارد؛ اما تا حدی غیر‌منتظره است که ببینیم یک مدل تلویزیون جدید به منظور توسعه‌ی خط تولید تلویزیون‌های یک سال پیش شرکت، معرفی شده است. در هر صورت، آخرین مدل تلویزیون شیائومی قرار است با قیمت ۳۷۲ دلار به بازار عرضه شود. البته شیائومی ظاهرا یک تخفیف ۱۵.۵۴ دلاری را نیز به مدت زمان نامعلوم  هنگام عرضه در نظر گرفته است. در حال حاضر هنوز اطلاعات دیگری مبنی بر عرضه‌ی این محصول به دیگر نقاط جهان وجود ندارد.   

مقایسه MicroLED با OLED؛ نبرد برترین فناوری‌های تلویزیون و صفحه‌نمایش

تلویزیون میکرو LED موسوم به The Wall سامسونگ در CES 2018 معرفی شد. در این مقاله به مقایسه‌ی فناوری پیشرفته‌ی MicroLED و OLED مورد استفاده در تلویزیون‌ها خواهم پرداخت.

چند ماه پیش سامسونگ از صفحه نمایشی با عرض ۳۴ فوت (حدود ۱۰.۳ متر) ویژه‌ی سینما رونمایی کرد که نسبتا پر هیاهو بود. نمایشگر یاد شده یک صفحه نمایش LED است که با هدف جایگزین شدن پروژکتورهای عظیم و پر هزینه‌ی سالن‌های سینما ساخته شده است. اما تاکنون کسی نمی‌دانست که این صفحه نمایش بسیار عظیم از فناوری MicroLED بهره می‌برد و به صورت ماژولار ساخته شده است. خوشبختانه همان‌طور که اطلاع دارید، در حال حاضر فناوری پیشرفته‌ی میکرو LED وارد سطح مصرف کنندگان عادی شده است. اولین نمونه از تلویزیون ماژولار میکرو LED که در نمایشگاه CES 2018 برای مصرف کنندگان معرفی شد، ۱۴۶ اینچی است. سامسونگ این تلویزیون را دیوار (The Wall) می‌نامد. به دلیل ماژولار بودن آن، حتی می‌توان تمام سطح دیوار اتاق پذیرایی را با این نمایشگر پوشش داد. پیشینه‌ی نام‌گذاری تلویزیون The Wall هم به همین موضوع برمی‌گردد. تلویزیون جدید میکرو LED سامسونگ در بلند مدت می‌تواند جایگزین تلویزیون OLED ال‌جی شود.

برای پی بردن به اهمیت و تفاوت میکرو LED با سایر فناوری‌های مورد استفاده در نمایشگرها، باید از نحوه‌ی عملکرد فناوری‌های به‌روز تلویزیون آگاه شوید. در حال حاضر تلویزیون‌هایی که LED نامیده می‌شوند، به واقع پنل‌های LCD هستند که دسته‌ای از لامپ‌های LED در پشت آن‌ها قرار گرفته است. صفحه نمایش LCD به طور ذاتی توانایی تولید نور ندارد، بنابراین باید برای نمایش دادن تصویر، منبع نور را در پشت آن قرار داد تا با تابش خود، نمایش تصویر ممکن شود. تلویزیون‌های LED به دو دسته‌ی Edge Lit و Full Array تقسیم می‌شوند که در نحوه‌ی چیدمان لامپ‌های LED با هم تفاوت دارند. در Edge Lit، لامپ‌های LED در لبه‌ی پنل قرار دارند اما در نوع Full Array، لامپ‌های LED در سراسر پشت پنل گسترده شده است. کلمه‌ی LED مخفف عبارت Light Emitting Diode بوده و به معنی دیود ساطح کننده‌ی نور است. بیش‌تر تلویزیون‌های LED موجود در بازار از نوع Edge Lit هستند که باعث می‌شود میزان روشنایی نور در لبه‌های تلویزیون بیش‌تر از مرکز آن باشد. این موضوع سبب یکنواخت نبودن کنتراست خواهد شد. کنتراست به صورت تفاوت بین روشن‌ترین و تاریک‌ترین نقطه‌ی صفحه نمایش تعریف می‌شود.

یکی از دلایل برتری پنل OLED، برخورداری از فناوری نمایشگر تابنده (Emissive Display) است. در فناوری نمایشگر تابنده هر پیکسل در صفحه نمایش OLED قادر به تولید نور است و در نتیجه نیازی به منبع نور پس زمینه نخواهد داشت. از مزیت‌های یک نمایشگر تابنده مانند OLED، می‌توان به سطوح رنگ سیاه کامل، نمایش رنگ عالی و زاویه‌ی دید در حد کامل اشاره کرد. به طور خلاصه صفحه نمایش OLED دارای تمامی ویژگی‌های فوق‌العاده‌ای است که نمایشگرهای LCD/LED از آن بی‌بهره هستند. اما صفحه نمایش OLED هم نقطه‌ی ضعف خود را دارد؛ به دلیل این‌که صفحه نمایش OLED از ترکیبات آلی (ارگانیک) ساخته می‌شود، هزینه‌ی ساخت بالایی دارد، تاحدودی در میزان روشنایی محدود است و می‌تواند در معرض بدترین سناریوهای نمایشی مانند سوختن قرار گیرد. کلمه‌ی OLED هم مخفف Organic Light Emitting Diode است.

موضوعی که باعث هیجان‌انگیز بودن فناوری میکرو LED می‌شود این است که برخلاف نمایشگرهای OLED، برای تولید نور وابسته به ترکیبات آلی نیست و همانند آن یک نمایشگر تابنده محسوب می‌شود. سامسونگ به جای استفاده از ترکیبات آلی از عنصر ترکیبی گالیوم نیترید بهره برده است. این امر از کاهش یافتن میزان روشنایی تلویزیون که در نمایشگرهای OLED شاهد آن هستیم، جلوگیری می‌کند. به گفته‌ی سخنگوی ال‌جی، میزان کاهش روشنایی صفحه نمایش OLED پس از گذشت ۵۴ سال (که البته در بسیاری از موارد بسیار زودتر از زمان‌های رسمی تولید‌کننده به نصف روشنایی خود می‌رسند) به نصف کاهش پیدا می‌کند. به علاوه، پیکسل‌های صفحه نمایش میکرو LED از لامپ‌های LED بسیار کوچکی تشکیل می‌شود که هر کدام از آن‌ها دارای زیرپیکسل (sub pixel) قرمز، سبز و آبی هستند. از لحاظ نظری، صفحه نمایش میکرو LED باید همانند OLED، رنگ سیاه مطلق، طیف رنگ عالی و زاویه‌ی دید تقریبا کاملی را ارائه کند؛ علاوه‌بر این موارد میکرو LED حتی باید بسیار روشن‌تر، باریک‌تر، ایمن در برابر سوختن و در نهایت ارزان‌تر از پنل OLED باشد.

فرآیند تولید صفحه نمایش OLED، شکل و اندازه‌ی تلویزیون را محدود می‌کند. اما تلویزیون‌های میکرو LED سامسونگ علاوه‌بر عملکرد تصویری درخشان و امید بخش، مبتنی بر سیستم ماژولار هستند که امکان سفارشی‌سازی اندازه‌ی تلویزیون و تغییر آن را در آینده برای کاربران فراهم می‌کند. در حال حاضر، به دلیل فناوری کاملا جدید به کار رفته در این تلویزیون‌ها، سامسونگ فقط یک مدل ۱۴۶ اینچی آن را معرفی کرده است. اما طبق روال گذشته که تلویزیون‌ها در زمان اولین معارفه اندازه‌ی بزرگ و قیمت بالایی داشته‌اند، با گذشت زمان و در سال‌های آینده، اندازه‌های کوچک‌تر تلویزیون میکرو LED با قیمت‌های ارزان‌تری در اختیار خریداران قرار خواهد گرفت.

سامسونگ قول داده است که تلویزیون The Wall را در سال جاری میلادی عرضه کند. البته طبق شنیده‌ها، قیمت این صفحه نمایش بسیار گران بوده و هزینه‌ی آن حتی هم سطح با یک قایق تفریحی مقایسه شده است. بنابراین طبق اظهارات پاول گانون، تحلیلگر صفحه نمایش در IHS Markit، حداقل باید ۴ سال برای خرید آن انتظار بکشید. به نظر می‌رسد که میکرو LED هم مشابه با نمایشگر OLED در موضوع تولید اندازه‌های مختلف دارای محدودیت است؛ از این رو سامسونگ به فکر ماژولار کردن آن افتاده است.

به گفته‌ی سونیرا، فرآیند تولید میکرو LED و سرهم کردن هر واحد از زیر پیکسل‌ها به صورت هم‌زمان صورت گرفته است. یک تلویزیون 4K دارای ۲۵ میلیون زیر پیکسل است که تمامی آن‌ها باید سرهم شده و همراه با هم عمل کنند. با در نظر گرفتن این موضوع قطعا باید به سختی در کنار هم قرار دادن زیر پیکسل‌های یک صفحه نمایش ۱۴۶ اینچی پی برده باشید.

همین امر سبب شده که تاکنون فناوری میکرو LED روی ساعت هوشمند و گوشی هوشمند متمرکز باشد. حتی کمپانی اپل هم در سال ۲۰۱۴ اقدام به خرید شرکت نوپای LuxVue کرد. به نظر می‌رسد که اپل با این خرید به دنبال بهره گرفتن از مزیت مصرف پایین انرژی و میزان روشنایی بالای صفحه نمایش میکرو LED، در نسخه‌های بعدی ساعت هوشمند اپل واچ است.

فاصله‌ی زمانی یاد شده با توجه به سرعت فوق‌العاده بالای فناوری چندان دور به نظر نمی‌رسد؛ همان‌طور که به یاد دارید، در گذشته‌ای نه چندان دور رسیدن به تلویزیون‌هایی با رزولوشن 4K هم خیلی دور به نظر می‌رسید اما در نهایت به نتیجه‌ی بسیار مطلوبی منجر شد. موضوعی که سبب جذابیت بیش‌تر صفحه نمایش میکرو LED نسبت به LED شده است، جبران عقب ماندگی LED و رسیدن به سطح تلویزیون‌های OLED با از بین بردن نقاط ضعف آن است. در حقیقت، میکرو LED بر خلاف OLED یک جهش نسلی محسوب نمی‌شود.

اگرچه فعلا از لحاظ نظری، صفحه نمایش MicroLED عالی به نظر می‌رسد؛ اما توان رقابت تلویزیون میکرو LED با OLED را فقط در عمل باید نظاره کرد. به طور قطع، طبق مشاهدات اولیه و با در نظر گرفتن کیفیت تصویر به شدت چشمگیر، نمایش رنگ فوق‌العاده زنده و پرطراوت، عمق رنگ سیاه عالی و زاویه‌ی دید تقریبا کاملی که از نمایشگر LED انتظار می‌رفت، پاسخ در مورد صفحه نمایش میکرو LED، کاملا مثبت است. اگرچه، با نگاهی از نزدیک می‌توان پی برد که نمونه‌ی اولیه‌ی صفحه نمایش میکرو LED سامسونگ قبل از عرضه‌ی رسمی به بازار نیاز به کار بیش‌تری دارد. زمانی که تصویر در حال نمایش تیره‌تر می‌شود، پنل‌های منفرد ماژولار به وضوح قابل مشاهده می‌شوند که به طور قطع مورد پذیرش خریداران قرار نخواهد گرفت.

در حال حاضر ال‌جی تنها شرکتی است که صفحه نمایش OLED را تولید می‌کند. شرکت سونی هم با وجود به فروش رساندن تلویزیون‌های OLED با برند خود، قطعات آن را از ال‌جی خریداری می‌کند.‌ بنابراین تا زمانی که سامسونگ بتواند تلویزیون میکرو LED خود را در اندازه‌های مرسوم ۵۵ و ۶۵ اینچی و با قیمت رقابتی به بازار عرضه کند، ال‌جی با تلویزیون OLED خود بازار را در دست گرفته و سهم بیش‌تری از فروش تلویزیون را از آن خود خواهد کرد. همچنین با وجود سرمایه‌گذاری عظیم سامسونگ روی نمایشگرهای LED، متکی نبودن به رقیب و انتظار کشیدن برای در دست گرفتن دوباره‌ی بازار تلویزیون کاملا عاقلانه بوده و به نفع سامسونگ خواهد بود. انتظار می‌رود که در هفته‌های آینده مقاله‌ها و خبرهای بیش‌تری در مورد فناوری میکرو LED منتشر شود.

صفحه نمایش میکرو LED سامسونگ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا توان رقابت با OLED را دارد؟ به عنوان یک خریدار، کدام نوع از تلویزیون را برای خرید ترجیح می‌دهید؟